İstanbul'un hep güzel yerlerini çekerdim ama cumartesi Taksim'de bir binanın tepesine çıktığımda görmek istemediğim o manzarayla yine yüzleştim, elimde değil bu beton yığını beni hep ürkütmüştür, kendimi kaybolmuş, çaresiz ve yalnız hissettirir.
Korkarım baktıkça, bu kadar insan ne yer, ne içer, nerde çalışır, nasıl iletişim kurar, bu sıkışıklıkta nasıl nefes alır ama bence İstanbul'un gerçek yüzü bu!
Gece manzara daha iyi, samanyolunda göz kırpan yıldızlar gibi bir ışık okyanusuna bakıyorsun ama gün ışığı tüm çirkinlikleri gözler önüne seriyor belki acımasızca olacak ama bir deprem olsa herkesin evi mezarı olur gibi geliyor bana...
Neyse canımızı sıkmayalım, bende her akşam izlediğimiz haberlere dönmiyeyim ama bu arada, geçen sene küresel ısınma, bu sene küresel gıda krizi bunların hiç birine inanmıyorum, dünya o kadar mükemmel bir anlayışla yaratılmış ki o kendi düzeninde gidiyor biz insanların yaptıklarınıda şaşkınlıkla izliyor.
1 ay önce
7 yorum:
Canim Sofim :))
Dondun en sonunda, cok merak ettim seni canim Sofim :))
Haklisin Sofim, gece muhtesem gibi gornen manzara aslinda sabah olunca tum gercekligiyle gozler onune seriliyor... ne kadar cirkinde olsa bizim Istanbul'umuz... uguruna o kadar savastik ama bir bakmasini beceremedik :((
Canim Sofim cok opuyorum ama arayi acma bir daha bu kadar, cok ozledim :))
hakikaten öyle soficim,biz insanlar nasıl daha kötü yapabiliriz diye sanki büyük uğraş içindeyiz.ilk ve son resim gerçekten çok ürkütücü...
Sevgili Sofi,
Yazında sanki benim düşüncelerimi dile getirmişsin. Son cümlende de olayı aynı güzellik ve mantıkla çözmüşsün. Tebrik ve sevgiler.
UFO.
Sofi'ciğim, diğer çektiğin İstanbul fotoğraflarından ne kadar farklı! Bunlara rağmen bu şehri çok seviyorum, görmek istediğim bakış açılarından görmeye çalışıyorum hep. Akşamları vapurla eve dönerken gördüğüm İstanbul tüm günün yorgunluğunu alıyor sanki. Sevgiler
Seni merak etmeye başlamıştım artık, bu kadar çok ara verme :)
bu arada çektiğin fotoğraflar gerçeklerle yüzleştiriyor insanı :(
sofi, duygularını ne kadar güzel ifade etmişsin.istanbul'u çok seviyorum.ama, zaman zaman bende aynı şeyleri düşünürüm.sevgiler:))
güzelim şehri nasıl da mahvediyoruz değil mi? yazık valla.
Yorum Gönder