Öylesine...

Bu resmi kuzenim çekip yollamış, Söke-Doğanbey'den, sanırım şu andaki ruh halime uyuyor, garip bir sakinlik ve boşvermişlik içindeyim, öylesine akıp gidiyorum, doğaçlama yaşıyorum, tıpkı bu otlar, yaban çiçekleri gibi rüzgarda bir o yana bir bu yana savrulup duruyorum. Herşey biter, bu da geçer, hayat dediğin nedirki eline aldığın bir avuç su , o da parmaklarının arasından hızla akıyor... Ben pek dönüp geçmişe bakmam, canımı acıtıyor çünkü, orda takılıp kalmaktan korkuyorum belki, en güzeli sürprizlerle, umutlarla dolu geleceğe bakmak ama bu anı atlamadan, bu satırları bana yazdıran evdeki sessizlik mi, radyoda çalan müzik mi bilmiyorum, yoksa suçlu bu temmuz sıcağımı, ya da yaşlanıyor olmakmı...