Kadın sabah işlerine dalmıştı canı sıkkın, adam yine eve para bırakmamış, evdeki nevaleyle ne pişirsemde çocukları doyursam kaygısıyla, deterjanında bittiğini gördü, iyice öfkelenmişti ki kapı çalındı.Gelen elektrik idaresinden bir beydi, kadının suratına mahçup bir tavırla bakıyordu,'' elektriğinizi kesmem lazım dedi, çamaşır makinanız yada fırınınız çalışıyorsa daha sonrada gelebilirim'' .Ne fırına atacak yemek nede çamaşır yıkayacak deterjan vardı.Kadın hemen kes dedi, hemen.Belki adamın aklı başına gelirdi, akşam karanlıkta kalınca.
Varlık içinde yokluk çektiriyordu, sonra birden adamın yeğenin yarın memleketten geleceğini ve üniversite kursu için yanlarında kalacağını hatırlayınca iyice dellendi.Bir bulgur pilavı attı ocağa, çocukları okula gönderdi, evi süpüreyim dedi ama elektriğin olmadığını hatırladı.Bütün gün döndü durdu evin içinde öfkeyle.Artık yapmak zorundaydı, bir türlü yapamadığını, sandığını açtı, bir bohçanın içine sarmaladığı baba yadigarı silahı çıkardı, kontrol etti, kurşunları yerleştirdi, evin içi karanlıktı, bir mum yaktı hole, yüzü bu ışıkta iyice kaymış gözüküyordu.Adamın geliş saatinde kapının yanında durdu, iyi bir karşılama olacaktı, kapıda anahtar döndü, adam gözlerini karanlığa alıştırmak için gözlerini kırpıştırırken, kadın tetiği çekti, ne kadar kolay olmuştu, fırlayan mermiyle içi boşalmış ve sakinleşmişti...
Sevgili Sem, ben mimimi tamamladım, şimdi golü kime atsam? TÜTÜ ,MELEK , YONCA yazarmısınız?
Soru: Yapmak zorunda olduğumuz halde bir türlü yapamadığımız kolay işler?
Not: Ne yazık ki ben yapmak zorunda olduğum kolay yada zor, o işi mutlaka yaparım yoksa kafam orda takılı kalır.
Dip not: Karanlıktı adamı nerden vurduğumu bilmiyorum umarım ölmez:))
21 yorum:
Sofi'ciğim, yapmak zorunda kaldığın şeyleri hemen yaptığına inanıyorum; mimini bile benim gibi bir kaç gün bekletmeden yazmışsın. Bravo diyorum çünkü en azından insanın kafası rahat olur, sırtında taşımaz o kadar çok yapılması gereken şeyleri:)
Yazıya gelince; işte insan psikolojisi bu dedim, dayanır dayanır, sonra öyle bir an gelir ki artık ok yerinde duramaz uçar gider hedefine. Umarım yazıdaki mermi hedefi bulamamıştır.
Bu yazı da değişik bir tür olmuş; çok sevdim. İşten uzak olmak sanki çok yarıyor sana. İmreniyorum gerçekten, lütfen bizim için de birşeyler yap.
Sevgiler
düşünmeye başladım; seninkisi kadar güzel olamaz gibi geliyor.
Ama o hikaye var ya; aynı Yahya Efendi yazısı gibi oldu ;) tam denk düştü
Sevgili Sofi,
Umarım karanlıkta sen adama isabet ettirememişsindir. Çünkü o bu gün iyi ve kazançlı bir iş yaptı, eve de, seni daha önce üzdüğü günleri affetmen için büyük bir buket çiçekle geldi. "Hadi canım karıcığım, bu akşam dışarıda yiyelim" demek üzereydi, ne olduğunu anlamadan, silah patlayıverdi. Artık ona, temizlerken patladı filan deyiver. Yemezse bile senin ne kadar kararlı olduğunu anlayıp aynı hataya bir daha düşmez umarım ki....
Yeni öykünü de bekliyoruz, sevgiler.
Sem, oğlum diyorki ev vernel ve sabun kokuyor, mis gibi bir evde oturuyorsun çalışmayınca, zaman kısıtlamanda olmayınca mutfakta gönlünce oyalanabiliyorsun.Sabahları komşumla yürüyüşe gidiyoruz, gününü sen belirliyorsun, tavsiye ederim, bunca yıldan sonra bir iyi geldiki.
Yazıdaki mermiye gelince, mermi alnının tam ortasına isabet etmiş demek isterdim ama ıskalamışım, üzgünüm:)
Kocaman sevgiler...
Soficim beni mimlemişsin çok teşekkür ederim canım ama soruda baya zor bi soru sankii aslında kolay ama düşünnünce bulamıyor insan dur sen ben şöyyyle bi düşünüp yazayım.
Canikom hikayede pek güzel bence kadın geç bile kalmış çok sabretmiş adamda hak etmiş bence sevgilerimi sunar öpücüklerimi yolarım baay....
Yonca, Sem'in mailini aldım, dolma yapıcaktım içi hazırladım ve birden gittim oturdum klavyenin başına, akıverdi sözcükler.En hoşuma giden yanıda hem yazıp hem gülmem:) Ama şimdi merak ederim hikayem neye denk düştü diye!İyidir inşallah?
Hadi bakalım hayırlı mimler:)
Sevgiyle...
Sevgili Degree, ben isabet ettirdiğimi düşünmek istiyorum ve bak bütün kadınlarda öyle düşünüyor, adam hak etmiştiii!Üstelik öyle bir adam çiçekten ve yemekten ne anlar, ha evdeki kadın, ha duvar onun için farketmez.Hatasını anlamaya gelince, artık geç çünkü kadın cezaevinde koğuşağası oldu:) Varmı bana yan bakan dermişim?Sevgiyle kal...
Melek, adam haketmişti, evet zorunluluktu kolayca tetiği çekmek. İstediğin zaman yaz mimini, okuruz, sevgiyle kal...
sofi'cim bu böyle olmıycak. iyisi mi sen müsait bir gününde bana öğle yemeğine gel Levent'te plazalar'dayım. Tahminlerime göre çok uzak değildir sana.
sevgiler :)
Yaaa Sofim ben dip not'u okumadan once, kadin kendini vurup intihar etti diye dusunmustum!!! Hani artik hayatla basedemeyip, kocasinin ilgisizligini,kendini onun yuzunden vurarak, onu vicdan azabiyla basbasa birakarak cezalandiracagini dusunmustum :))
ama akilli kadinmis, niye kendini vursun ki diyecegimm ama diger yandan sonrasi da kotu be Sofim, kisacasi kadinlar oyle ya da boyle iki turlu de ceza ceken taraf oluyor bu tur adamlar yuzunden :((
ama herseye ragmen merak uyandiran cok basarili bir yazi olmus Sofim, yazmayi sakin birakma:))
Sevgili Sofi,
Hani sana, Gülçin'e yazdığın bir yoruma yorum yazarak bloguna ilk misafir olduğum yorumu hatırla....
Bütün hanımlar, erkeklerin başının tacıdır demiştim. Bazı erkekler bunun farkına iş işten geçtikten sonra varıyor, ve dönüş yolunun tıkanmasına sebep oluyorlar. Ama inan ki başından beri bunun farkında olanlar da var, ve onlar çoğunlukta. Sen silahı çekmeceye kaldır bence.
Sevgiler.
sofi mimin cevabı hazır canım öpüyorum bayy
Moonsun'a hak vermemek elde değil.....
Her durumda, kabak kadınların başına patlıyor maalesef.
Bu tür adamlar yüzünden bizim gibi erkekler de "Erkek değil mi, al birini vur diğerine" deyimine maruz kalıyoruz. Aslında o tipleri, kadınlardan önce bizim gibilerin yok etmesi, ve erkekliğin şanının temiz kalmasını sağlamamız, kadınların korkulu rüyası değil koruyucu meleği olduğumuzu ispat etmemiz gerek.
Öykün bazı şeyleri çok iyi irdeliyordu, anlayana. Tebrikler.
Bütün hanımlara sevgilerimle.
amanın zeyna tadında bir yazı :)) hoş olmuş sofi, yeni hayatından keyif almaya başladığını hissediyorum, keyfini çıkar.
sevgielr
Degree'cim,benim annem ve babam hala birbirlerine aşık, çok mutlu bir evlilik içinde büyüdüm ama sonra bir kayaya çarptım ve bayağı bir hasar aldım, düzeldim , geçti ama farkettimki içimde kadın hikayeleri biriktirmişim, klavyenin başına oturduğumda kendiliğinden kareler akıyor, ben bile yetişemiyorum.Erkek, kadın olayı değil aslında bu, insan olmakla ilgili, yine biliyorum ki çok mutsuz erkekte var, zaten Allah bile bana iki erkek evladı uygun görmüş onları daha iyi tanıyım diye ve layık olmayan kadınlarla evlenmelerinden korkuyorum.Evlilik ve ikili ilişkiler zor zenaat:)Kocaman Sevgiler...
Yonca, müsait olduğumda gelicem, söz, sana yazarım, Sevgileeer...
Sevgili Sofi,
Öncelikle, yorumlara verdiğin cevaplardan, ruh halini anlamak zor değil. Ama iyileri de bazen insanı bırakıp ebediyete göç ediveriyor. Mim yazımı okursan ne demek istediğimi anlarsın.
Tanrı, başta ben olmak üzere bütün hanımlara babam gibi ve Degree gibi birer erkek nasip etsin. Bence asıl anlamıyla "Erkek" onlar. Hanımları hoş tutan, ama bunu isteyerek severek yapabilen. Yani bizim koruyucu meleğimiz olmayı gerçekten isteyen ve başarabilen.
Sen hayatına doğru bıraktığın yerden devam kararı almakla en iyisini yapmışsın. Yüce Tanrı'nın senin oğullarına da seni üzmeyecek, oğullarını da mutlu edecek kısmetler nasip etmesini diliyorum.
Öykü çok düşündürücü ve mesajı çok belirgin veriyor. Yazı üslubunu da çok sevdim, tebrikler.
Yazı yazmaya da devam etmeni diliyorum. Senin klavyenden daha ne çok, keyifle okuyacağımız öykü çıkacak kimbilir.
Sonsuz sevgilerimle.
Yasemin.
Çok sürreal bir yazı olmamış mı bu:)
SOFICIM SEN DEMEK ADAMI VURDUN, HIKEYI OKUYUNCA PEK UZULDUM SOFI KENDINI VURDU SANDIM :)) OH BE SOFIYI KURTARDIK.
SEVGILER...
senin Mim'in resmini aldım bana da lazım da
Yonca'cım, senin olsun o yürekli kadının resmi, tabiki al...
Yorum Gönder